Gottmer
Lars Deltrap
Blitz steekt soms zijn tong in zijn oor en trekt vaak aan zijn neus die heel lang wordt en ‘plong’ doet als hij hem loslaat. Blitz kan doen wat hij wil want hij woont in zijn dooie eentje op bol Nul. Blitz is het klassieke marsmannetje, een groen wezentje met een spriet op zijn hoofd, en in dit geval heeft hij een blauwe overall aan. Hij woont heel tevreden op bol Nul tot hij een vogeltje ontmoet die hem vertelt dat er nog andere bollen zijn. ‘Blitz denkt na. Zijn bol is fijn. En zijn boom zorgt goed voor hem. Maar nu denkt hij aan de bol van Tjilp. Daar is heel heel veel. Daar is vast een vriend voor Blitz’. Dus bouwt Blitz een raket, vliegt naar de aarde en maakt daar inderdaad vrienden.
Rian Visser schreef Blitz! voor beginnende lezers en het lettertype ‘is heel geschikt voor dyslectici’. Ik vermoed dat het vooral de korte zinnen en het vermijden van moeilijke woorden zijn die het boek toegankelijk maken voor iedereen die een beetje op weg geholpen moet worden met lezen. Het is een misverstand om te denken dat dit soort boeken gemakkelijk te schrijven zijn. Juist de beperkingen maken dit tot een lastig genre. Visser beheerst de kunst. Het ritme is prettig en het verhaal is toegankelijk zonder dat het een kinderachtig kleutertje-luister niveau krijgt. Even dreigt dat gevaar als etenswaren worden voorgesteld als een hap, een knak, een smul, een bijt en een lik maar gelukkig blijft het daarbij.
En terloops gaat het ook nog over alleen zijn, vrienden maken en de risico’s daarvan. Word je wel geaccepteerd als je er wat anders uitziet? ‘Jij bent groen en hebt een spriet, mijn moeder is vast bang voor je’. Blitz! is een klein en rond verhaaltje zonder veel toeters en bellen en heel plezierige illustraties. Niet meer en niet minder.
Blitz!
Rian Visser
Lars Deltrap
Gottmer
