Van Goor
‘Ter herinnering aan Siobhan Dowd, die ons dit prachtige verhaal heeft nagelaten’, staat voorin de zeer korte novelle Donds offer. De Brits-Ierse schrijfster heeft tot kort voor haar dood (in 2007) doorgewerkt, waardoor er onverwacht zo nu en dan weer een werk verschijnt. Vorig jaar was dat het magnifieke Zeven minuten na middernacht (afgemaakt door Patrick Ness), dat afgelopen weekend de Gouden Lijst 2014 voor het beste buitenlandse boek won. Blijkbaar lag dit godenverhaal ook nog te wachten.
Het meisje Darra is als dertiende kind van haar moeder ter wereld gekomen en het lot heeft bepaald dat zij op haar dertiende verjaard geofferd moet worden om de God Dond gunstig te stemmen. Als dat niet gebeurt zal het eiland waarop ze woont, getroffen worden door natuurrampen en ander onheil. Darra is meteen na haar geboorte, afgestaan aan de dorpsoudste, die afgelegen woont. Alles is er op afgestemd dat ze op haar dertiende verjaardag met verzwaarde stenen in de zee wordt gegooid. Maar dan duikt haar tweelingbroer op, die een paar minuten voor haar ter wereld kwam en lijkt het erop dat er een spel is gespeeld met de waarheid.
Het is knap hoe Dowd in minder dan vijftig pagina’s zoveel dreiging weet op te roepen. Vanaf de eerste bladzijde heerst er beklemming in Donds offer, waar het decor van een onherbergzaam eiland aan bijdraagt. De godenwereld wordt zonder veel poespas of opgelegde mystiek opgevoerd. Het is geloofwaardig dat de mensen op dit eiland op deze manier waarde hechten aan de hogere machten. Een krachtig en compact verhaal over de immense gevolgen van een beslissing waarover altijd gezwegen is. En over de waarheid die altijd wel een keer van zich laat horen.
Donds offer
Siobhan Dowd
Tjalling Bos
Van Goor