Fontaine
Sanne te Loo
Waarom gooiden mensen heel vroeger het duurste en meest waardevolle dat ze hadden weg? Dat gebeurde vierduizend jaar terug met bronzen voorwerpen en Linda Dielemans legt in Brons, met de hulp van een archeologieprofessor, haarfijn uit hoe dat zit. Een omvangrijk non-fictie boek dat in zijn geheel over het bronzen tijdperk gaat. Over de mensen, de gewoonten, de voorwerpen en de technieken. Dat levert paragraaftitels als bijvoorbeeld ‘Goede bijlen, slechte bijlen’ op.
Het boek kent een een opzet waarin fictie en non-fictie elkaar afwisselen en alsof dat nog niet genoeg is, komt Dielemans met een slimme zet: ze geeft het materiaal een stem en laat de voorwerpen aan het woord. De bijlen en zwaarden vertellen zelf over hun eigenaars en de tijd waarin ze worden gebruikt. Dat kan kinderachtig uitpakken maar dat is niet het geval. De voorwerpen nemen de lezer mee in hun spannende avonturen die door Dielemans geloofwaardig worden beschreven. ‘Hij denkt aan hetzelfde als ik. Ons allereerste gevecht, waarin we ook onze allereerste fout herhaalden’.
Die delen zijn spannend maar dat geldt wat minder voor de informatieve gedeelten die wel erg ruim van opzet zijn voor wat er inhoudelijk te vertellen is. Dielemans weet dan wel weer goed de verbinding met deze tijd te maken en schrijft toegankelijk en lichtvoetig. Ze staat in de traditie van Jan Paul Schutten, die non-fictie in Nederland naar een hoger level bracht, vooral door de humor en de manier waarop ze de lezer rechtstreeks aanspreekt.
Er is veel aandacht gegeven aan het boek in vormgeving en illustraties. De pagina’s hebben wisselende steunkleuren meegekregen in een stijl die het gevoel van de oudheid vergroot. Ook de beeldmerken en grotschilderingen dragen daar aan bij. Dat alles van de hand van Sanne te Loo die ook de losse tekeningen maakte die beeldend zijn en ook in kleur consequent.
Een bijzonder en opvallend non-fictieboek dat zonder twijfel in de prijzen gaat vallen.
