Nieuw Amsterdam
De lieve vrede is genomineerd voor de Diorapthe Literatour Prijs 2015. Het is het debuut van Geertje Kindermans, een psychologe die de Schrijversvakschool afrondde en actief is als blogster. Het is één van de twee genomineerde boeken, samen met De Veteraan, dat niet als jeugdliteratuur is uitgegeven.
De eerste zin van De lieve vrede: ‘Vieze Arie kwam zo geleidelijk in mijn leven als de muren van mijn kamer geel werden. Lange tijd heb je het niet in de gaten of denk je dat het de lichtval is, maar op een dag is het onherroepelijk en weet je: zo kan het niet langer, hier zou je eigenlijk iets aan moeten doen’. De ik-figuur is Lotte, die leeft van een uitkering, in een studentenhuis woont en weinig concrete invulling aan het leven weet te geven. Ze werkt als vrijwilligster bij een cultuurcentrum en is vooral aan het tobben over wat ze verder moet. Dan belt Arie aan, die ze vaag kent. Ze krijgt de dolende hipster niet meer weg en binnen een paar dagen woont hij in een soort gangkast in haar studentenhuis. Hij ontpopt zich tot een extreme zwaan-kleef-aan die haar leven bijna overneemt. Lotte wordt gekort op haar uitkering omdat Arie beweert dat ze samenwonen en als Lotte auditie doet voor de toneelschool, blijkt Arie dat ook te doen. Sterker nog: hij voert dezelfde monoloog op als zij.
Lotte heeft besluiteloosheid tot kunst verheven. De dingen overkomen haar omdat ze niet duidelijk is en zich niet uitspreekt. Het boeiende van De lieve vrede is dat het verhaal geloofwaardig blijft. Er bestaan Lotte’s en er bestaan Arie’s en de manier waarop Kindermans de ‘relatie’ tussen die twee beschrijft, is zowel hilarisch als beklemmend. De passiviteit van Lotte en het schaamteloze profiteren door Arie roepen zoveel irritatie op dat het boek bijna gaat tegenstaan. Dat is knap gedaan. Het verhaal wordt afgewisseld met brieven van de moeder van Lotte waaruit duidelijk wordt waar de dochter de vreemde trekjes vandaan heeft. Moeder blinkt ook niet bepaald uit in daadkracht en wentelt zich in slachtofferschap. Mooie zin: ‘Mijn ouders kwamen nogal machteloos over en dat noemden ze een vrije opvoeding.’
De opvoeding wordt niet expliciet uitgewerkt, zoals wel meer motieven, personages en verhaallijnen in het midden blijven en niet consistent worden uitgewerkt. Maar daar waar de focus op Lotte en Arie ligt, en dat is vaak, is De lieve vrede een boeiende leeservaring waar zoekende jongeren het nodige in zullen herkennen.
De lieve vrede
Geertje Kindermans
Nieuw Amsterdam