Een zoontje (5) van vrienden mocht laatst een boek kiezen uit mijn verzameling overtollige boeken en zei: Heb je geen Pinkeltje? Kinderen kennen hem nog steeds: de kabouter die geen kabouter genoemd mag worden. Zo staat het in het voorwoord: 'Ik weet bijna zeker dat je papa en mam, en mischien zelfs je opa en oma, Pinkeltje kennen'. Zesendertig jaar geleden, in 1978, verscheen het laatste (dertigste) deel uit de Pinkeltje-serie, vijf jaar na het overlijden van zijn geestelijk vader Dick Laan. In 1939 was er het allereerste deeltje (De avonturen van Pinkeltje) en nu 75 jaar later verschijnt Pinkeltje in de Efteling. Een slim marketing-product van het pretpark, in samenwerking met uitgeverij Van Holkema & Warendorf. Er zijn 8 miljoen Pinkeltje boeken verkocht dus waarom zou je de gok niet wagen? De auteur gaat schuil achter de naam Studio Dick Laan, er wordt niet bekend gemaakt wie het boek heeft geschreven. De uitgever houdt zich nog op de vlakte over de definitieve doorstart van de serie, dat hangt van het succes deze uitgave af.
Dan is natuurlijk de vraag: is het wat? Ja hoor, Pinkeltje is terug, en hoe. Zonder zijn vaste maatjes: geen Wiebelstaartje, Wolkewietje, Wipstaart en Snorrebaard en geen van de vaste vijf muisjes die hem omringden. Alleen zijn vrouw Pinkelotje is present in een bijrolletje, Pinkeltje noemt haar een paar keer. Het verhaal speelt zich niet af rond zijn holletje onder de etenkast maar in De Efteling. Daar raakt hij per ongeluk verzeild en wordt al snel als een bedreiging voor de 'echte' kabouters in het sprookjesbos gezien. Meneer Raaf grijpt de komst van Pinkeltje aan om zijn eigen machtspositie te verstevigen. Pinkeltje maakt een tocht langs vele attracties en sprookjesfiguren in De Efteling om uiteindelijk vriendschap te sluiten met de kabouters en terug te keren naar Pinkeltjesland. Op naar het volgende avontuur en dat zou ik toejuichen want Pinkeltje in de Efteling is misschien wel het beste Pinketje-boek ooit. Dick Laan was geen begenadigd schrijver terwijl deze stand-in een vlot voorleesboek in elkaar zette. Veel personages waar de voorlezer diverse stemmetjes in kwijt kan en een helder en aanstekelijk verhaal. Deze nieuwe Pinkeltje is nauwelijks nostalgisch te noemen, daarvoor ontbreken teveel vertrouwde types en is de setting te verschillend, maar toch is het onmiskenbaar Pinkeltje.
Een geslaagd en frisse doorstart, 36 jaar later. Als je kinderen om een Geronimo Stilton vragen, probeer weer eens een Pinkeltje.
