close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Mr Finney is een akelig braaf kereltje

Hoewel nergens op dit boek staat vermeld dat de auteur een prinses is, speelde dat uiteraard een beslissende rol bij de hoeveelheid publiciteit die boek en auteur kregen. Tot ergenis van sommige andere jeugdboekenauteurs want ‘waarom zij wel…?’. Nou, omdat ze een prinses is dus en een prins die in een balletvoorstelling danst zal weer meer aandacht krijgen dan andere balletdansers, die het misschien beter doen. Aandacht krijg je nou eenmaal niet altijd op basis van kwaliteit maar vaker op basis van bekendheid en/of marketing.

Bij het verschijnen van de eerste Mr Finney (recensie hier) was ik nog redelijk mild (7,1) maar nu komt de prinses toch echt in mijn irritatiezone. Het is van alles teveel; te veel tekst en veel te veel goede bedoelingen en moralistische wijsheden die zonder schroom in de aanbieding worden gegooid. Dan kun je duizend keer samenwerken met een geweldige illustrator als Sieb Posthuma, je moet wel eerst met een goed verhaal komen.

Mr Finney, dat haaitje met zijn blije hoofdje, gaat er opnieuw op uit in zijn rode autootje (de FinMobiel) om de wereld te redden. Dit keer is er iets aan de hand met een eiland dat onder water lijkt te verdwijnen. Mr Finney heeft dan al een nieuwe torrenstam begroet, in de tuin waar hij woont, die zijn verjaagd door andere, zeer onaardige, torren. Ze zijn natuurlijk van harte welkom bij Mr Finney, want die is de goedheid zelve. Mr Finney ontmoet veel nieuwe dieren die hem bij het klimaatprobleem trekken. Koedoes, oerang-oetans en reuzeschildpad. Het aantal thema’s en namen is bij te houden. Alles wat de auteur erbij wist te fantaseren, kreeg een plekje in dit boek. Het gaat over duurzaamheid, klimaatproblemen en de omgang met de natuur maar net zo gemakkelijk over omgangsvormen, vreemdelingenhaat, tolerantie en respect. En de onvermijdelijke boekenwijzer meldt nog dat kinderen naar aanleiding van dit boek ook na kunnen denken over: raadsel, vluchten, wensen, missen en geheimen. Ga er maar aan staan.

Sieb Posthuma kan wel uit de voeten met die enorme parade aan dieren. De koedoe is mooi, de ijdele oerang oetang is fantastisch. Het blijft jammer dat de hoofdpersonen, Pinky Pepper en Mr Finney zelf, niet tot zijn beste creaties behoren. Mr Finney staat op vrijwel alle tekeningen hetzelfde afgebeeld en is nogal een vlak figuurtje dat weinig expressie kent en me eigenlijk steeds meer tegen ging staan. Dat wordt gevoed door Laurentien van Oranje die hem neerzet als een akelig braaf kereltje zonder ook maar enige slechte eigenschap.

Ik heb een filmpje gemaakt over de illustraties, dat kun je hier bekijken: http://www.youtube.com/jaapleest#p/a/u/0/2iVfEEYAhhY 

Laurentien van Oranje schrijft niet eens zo beroerd maar ze beheerst de kunst van de verbeelding niet, wat vooral naar voren komt in het onvoorstelbare aantal woorden dat ze nodig heeft. Hele lappen tekst die weinig toevoegen; kinderen kunnen zelf ook iets bedenken.  Zo ontspint zich een gortdroog en voorgekauwd verhaal dat loodzwaar is van de moraal en mede daardoor vooral ergernis opwekt. Iemand moet de prinses eens uitleggen dat schrijven de kunst van het weglaten is en dat dosering cruciaal is, zeker in kinderboeken. Het zou uitstekend voorleesmateriaal kunnen zijn maar het is dat nu vooral als het de bedoeling is dat kinderen snel in slaap vallen.

Heel erg goed bedoeld allemaal maar als u meeleest prinses: het is genoeg zo. Mr Finney heeft in zijn korte leventje meer goeds gedaan dan hele volksstammen bij elkaar, hij mag met vervroegd pensioen.

 

Titel Boek:

Mr Finney en de andere kant van het water

Auteur:

Laurentien van Oranje

Illustrator:

Sieb Posthuma

Kaft:
Tags : Dieren en natuurPrentenboekVoorleesboek