close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

Ik waak voor jou

Esther Sprikkelman Ik waak voor jou Jeugdboek
Querido
Waardering: 7,5

Op de dag van de verhuizing naar een klein dorpje staat Johanne oog in oog met Henrico en slaat de liefde direct knetterend over. Zij is de dochter van een fladderige kunstenares die de kost verdient als inval-tekenlerares, hij is de zoon van de plaatselijke snackbarhouder. De ontmoeting is de opmaat voor een verhaal over een reeks over elkaar heen struikelende gebeurtenissen waarvan de lezer middels flashbacks van wordt. Een klassieke ‘wat is er gebeurd’-roman. waarvan de ontrafeling in de laatste hoofdstukken pas echt gestalte krijgt.

Debutante Esther Sprikkelman kiest voor een vertelstructuur waarbij ik-figuur Johanne door het inspreken van cassettebandjes (het verhaal speelt zich af in 1985) duidelijkheid wil bieden. Hij slaapt en zij probeert (‘ik waak voor jou’) orde in de ontstane chaos te brengen. Voor zichzelf, haar broertje en vooral voor Henrico, die in comateuze toestand in het ziekenhuis ligt. Al vrij snel na de komst van het nieuwe gezin in het dorp, vlechten de ontwikkelingen zich aaneen. Paulie raakt bevriend met de buurman die imker is en in wie hij misschien wel de (bijen)vader vindt die hij nooit heeft gehad. Johanne gaat de concurrentie om de knappe Henrico aan met de labiele domineesdochter, tot dan toe zijn vriendinnetje. De toedracht van het ongeluk van Henrico, dat tot zijn coma leidde, blijft lang in de lucht hangen. De lezer komt stapsgewijs meer aan de weet over de onderlinge verhoudingen in het dorp en de beladen geschiedenis. Martin, de broer van Henrico, blijkt daarin een sleutelrol te vervullen en de 12-jarige Paulie, het broertje van Johanne, fungeert als katalysator.

Esther Sprikkelman heeft haar sporen in andere kunstvormen verdiend en debuteert nu met een jeugdroman die in thema en opzet doet denken aan het werk van meerdere schrijvers van jeugdboeken, met name Bart Moeyaert (De Melkweg) en Simon van der Geest (Spinder). Stilistisch valt die vergelijking negatief uit voor Sprikkelman. Het taalgebruik is weinig beeldend en vooral beschrijvend en de weinige metaforen komen niet helemaal uit de verf. Johanne vergelijkt zichzelf met een aangereden haas uit wie ogen en ingewanden zijn weggepikt door kraaien. ‘Wat overblijft zijn vel en botten. Die haas ben ik. De kraaien zijn mijn boosheid.’

De constructie met de ingesproken cassettebandjes hapert hier en daar, waardoor de scheiding met huidige tijdvak onduidelijk is,  wat weer storend is voor het ritme van het verhaal. En er zijn wel erg veel personages en zijlijntjes (de uitleg van de werking van bijenvolkeren, muziek uit de jaren 80) die in deze relatief kleine roman vechten om hun plekje. De keuze van het perspectief verhindert de uitdieping van bijvoorbeeld de broers (Martin en Paulie) om wie dit verhaal eigenlijk draait.

Ondanks die tekortkomingen is Bijenvader een interessant debuut waar de literaire ambitie vanaf spat. Een jeugdboek over de zoektocht naar liefde, over wraak en schuldgevoel. Dat het dan wat topzwaar uitpakt, is geen schande. Beter het afleggen op een overdaad aan ambitie dan op een gebrek daaraan.

Tags : Dieren en natuurFamiliejeugdboekLiefde en vriendschapmoederziekte