close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
1+

God lijkt bij Crowther op Barbapapa

God ziet eruit als een soort van groot spook. Hij is wit met een rood randje met daarom heen een lichtgevend geel aura. Hij is een Barbapapa-achtige figuur die van vorm kan veranderen. Hij verandert in de traditionele God, een oude man met een lange witte baard, maar net zo gemakkelijk in een indiaan of een edelhert. Hij is trouwens niet dé God maar ‘gewoon een god’, vertelt hij de Kleine Man met wie hij een stukje oploopt. ‘We zijn met zo veel als er sterren aan de hemel staan, en zelfs nog meer.’

Kleine Man en God lijkt over godsbeelden te gaan en minder over de vraag of God bestaat. Kleine Man heeft een beeld van een almachtige God die alles weet en kan. Maar deze God kan niet zwemmen en weet niet eens wat een omelet is. Althans, hij doet alsof want thuis bij zijn vrouw blijkt hij een meester in het bakken van omeletten. Crowther laat de lezer in lichte verwarring achter. Wie is deze god en wat wil Crowther precies uitdrukken? Dat iedereen eigenlijk God is? Ook Kleine Man die Theo heet, wat niet toevallig God betekent? Dat je God dus ook overal zomaar kan tegenkomen en een babbeltje met hem kan maken?  

God is een graag geziene gast in kinderboeken, ook voor de allerkleinsten. Maar zo direct als Kitty Crowther hem hier opvoert, zien we het niet zo snel. Vaker wordt hij wat terloops opgevoerd en blijft hij meer een mysterie, zoals in Hoe het varken aan zijn krulstaart kwam van Gerda Dendooven. Dat is wat speelser en blijft misschien meer hangen bij kinderen. De gedaanteverwisselingen die Crowther deze God laat ondergaan zijn sterk en bevestigen de idee dat God alles is, en alles God. Toch blijft het Barbapapa-gevoel een beetje hangen.

Titel Boek:

Kleine Man en God

Auteur:

Kitty Crowther

Kaft:
Tags : FantasiegodKinderboekPrentenboekVoorleesboek