close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur

Woutertje Pieterse Prijs voor Kelderkind van Kristien Dieltiens

De Vlaamse schrijfster Kristien Dieltiens (58) wint de 26e Woutertje Pieterse Prijs voor haar lijvige roman Kelderkind dat deels is gebaseerd op het leven van Kaspar Hauser. Dat maakte juryvoorzitter Hanneke Groenteman vanmiddag bekend in De Balie. De jury prijst Kelderkind als een boek dat genres overstijgt. 'Het is een boek dat genres overstijgt: het is een historische roman maar ook een psychologische thriller en een indringend coming of age verhaal met hier en daar magische elementen. Het boek is ambitieus en misschien zelfs een beetje pretentieus. Maar het maakt de pretenties waar'.

Kelderkind is het 50e boek van Kristien Dieltiens, ze kreeg er de Westvlaamse Provinciale Prijs Letterkunde voor en gisteren werd bekend dat het boek ook is genomineerd voor de Boekenleeuw. In Kelderkind wordt het bestaande verhaal van Kaspar Hauser (een zonderling die begin 19e eeuw in Neurenberg opdook) verweven met dat van Manfred, een jongen met een afstotend uiterlijk. De twee levens worden op een ingenieuze manier met elkaar verweven.

Bij de Woutertje Pieterse Prijs wordt er niet genomineerd maar in het juryrapport valt te lezen dat naast het winnende boek er nog drie titels lang in de race waren.

  • Dertien rennende hertjes van Edward van de Vendel en Mattias de Leeuw. 'Een verrassend kinderboek over een unieke ervaring en de fantasie als reddingsboei. Mede door de combinatie met de magistrale tekeningen van Mattias de Leeuw – onthoudt die naam! – een op en top jeugdboek.'
  • Zwarte Zwaan van Gideon Samson. ' In een ingenieuze constructie speelt de auteur met dader en slachtofferschap en stelt hij op een indringende manier grenzen aan de orde.'
  • Rotmoevie van Marian de Smet. 'Een broos boek over verliefdheid, de dood, gemis en eenzaamheid, waarin een onverwachte vriendschap redding brengt.'

De jury geeft aan dat er dit jaar opvallend veel boeken ingestuurd werden over 'problemen'. Is dat erg, vraagt de jury zich af. Het antwoord is: 'Nee hoor: literatuur gaat niet over vlot verlopende levens en eenvoudige verwikkelingen. Een probleem is vaak de motor van een goedlopend verhaal. En literatuur mag, nee moet de vinger op pijnlijke plekken leggen: literatuur kan schuren, schrijnen en knerpen. Jeugdliteratuur is daar geen uitzondering op. Veel van de huidige jeugdliteratuur sluit bijna pijnlijk aan bij de actualiteit en gaat over kinderen die worden buitengesloten om hun anders zijn. Ze worden gepest en gaan zich daar soms ook naar gedragen. Of ze proberen zich te conformeren, of slaan op de vlucht.'

Alles over de Woutertje Pieterse Prijs is hier te vinden.

 

Plaatje: