Van Goor
Schrijven over tijdreizen is een riskante bezigheid. Het krijgt of Donald Duck of Professor Barrabas achtige trekjes óf het wordt al snel te absurd, omdat de mogelijkheden onbegrensd zijn. Richard Hassink doet met Elke seconde telt een dappere poging om tijdreizen met de recente geschiedenis te verknopen. We gaan dus gelukkig niet naar de Middeleeuwen maar naar de Tweede Wereldoorlog. Een extreem-rechtse politicus uit 2048 wil de loop van de geschiedenis beïnvloeden door naar 1944 te reizen en Adolf Hitler cruciale informatie over D-Day en de atoombom toe te spelen. De opa van de Nora is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de tijdmachines en ziet zijn schepping in verkeerde handen vallen maar kan het niet tegenhouden als hij ontvoerd wordt. Zijn kleindochter moet dan maar in actie komen en ze reist achter de politicus aan, en pikt ondertussen en per ongeluk nog even iemand op in 2013.
Hassink vermengt een aantal historische gegevens in dit fictieve verhaal, waardoor het een educatieve onderlaag krijgt. De vraag hoe de geschiedenis was verlopen, als er net een paar dingen anders waren gegaan, blijft een boeiende. Helaas blijft Elke seconde telt vooral steken in een idee en ontbreekt het uitermate trage verhaal aan spanning. Stilistisch houdt het niet over, de dialogen zijn houterig en Hassink heeft de neiging om alles tot in detail te willen uitleggen. Het schaapachtige liefdeslijntje maakt het nog erger. De jongen uit 2013 heeft zo zijn eigen sores en dat moet ook nog allemaal opgelost worden. Jammer, want het boek was zoveel sterker geweest als Hassink zich had geconcentreerd op de historische lijn en de mogelijkheid om de geschiedenis te veranderen. De schrijver is door de lezers van Ten Pages ontdekt en door uitgeverij Van Goor opgepikt.
Elke seconde telt
Richard Hassink
Van Goor