close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur

Pleidooi voor meer culturele diversiteit in kinderboeken

Afbeeldingsresultaat voor nasim miradi

“Als het gaat om culturele diversiteit en representatie van vrouwen is er nog veel ruimte binnen het kinderboekenvak.” Dat zei Nasim Miradi afgelopen zaterdag in haar interessante  Woutertje Pieterse Lezing over diversiteit in jeugdliteratuur.  Ze spiegelde de zaal de beschikbare cijfers van 3 jaar geleden voor. In 2013 had maar 2% van alle kinderboeken een hoofdpersonage met een biculturele achtergrond, terwijl 22% van de Nederlanders een biculturele achtergrond heeft.

Miradi’s eigen rolmodel was oud-journaal presentatrice Noraly Beyer, die dit jaar voor het eerst voorzitter van de WPP-jury was. Ze heeft het bedrijf Rose Stories opgericht waarmee ze verhalen wil vertellen die de diversiteit van onze samenleving weerspiegelen. Het leverde tot nu een tweetal kookboeken, een documentaire én het kinderboek Mootje op. Mootje (tekst Hakima Elouarti, illusraties Rosa Vitalie) is een verhaal in rijmvorm over een meisje uit een groot gezin dat zo graag een plekje voor haar zelf wil. ‘Bij Mootje thuis zat het altijd vol met mensen. Vader en moeder. Haar twaalf zussen. En soms zat zelfs oma ertussen.’ Mootje bouwt een buik van haar hout, want haar moeders buik was de enige plek waar ze ooit alleen was. Maar ze verlangt dan toch weer erg naar haar familie en de gezelligheid.

mootje

Volgens Miradi is het voor kinderen van alle achtergronden belangrijk om diverse verhalen te horen en te lezen.  Wanneer kinderen een eenzijdig verhaal steeds opnieuw horen, wordt dat het verhaal dat zij kennen. Miradi: ‘Het is belangrijk voor beiden om andere verhalen te horen en lezen. Verhalen met veelkleurige personages waarmee kinderen zich kunnen identificeren. Het is een manier om bij kinderen meer begrip voor diversiteit en gelijkheid te bereiken. Het maakt ze zelfs empathischer.’ Miradi citeert de Amerikaanse kinderboekenspecialist Sharron McElmee die zegt “Kinderen hebben behoefte aan zowel spiegels als ramen. Veel gekleurde kinderen zien de wereld alleen via ramen en zij hebben spiegels nodig. Andere kinderen zien alleen spiegels en zij moeten de wereld ook door ramen leren zien.”

De hele Woutertje Pieterse Lezing kun  je hier teruglezen.

2006representatieveafbeelding.jpg