close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Stof van de wimpers van de Siberische zijderups

Jan Paul Schutten Marten en Oopjen maken zich mooi Prentenboek
Rubinstein
Martijn van der Linden
Waardering: 5.5

Een luxe Gouden Boekje begeleidt de terugkeer van de schilderijen van Marten en Oopjen in het Rijkmuseum. Jan Paul Schutten en Martijn van der Linden kregen de opdracht  om rond het aanstaande paar een verhaal te bedenken. Schutten richt zich op de kleding. Ze willen voor de bruiloft natuurlijk hun mooiste kleren aan en ze zijn niet bepaald armlastig. Los van elkaar shoppen ze er lustig op los.

Marten en Oopjen gaan te rade bij kleermakers, schoenlappers, stoffenverkopers, kantklossers en  juweliers. Het beste is niet goed genoeg. Telkens vragen ze of er niet nog iets mooiers of duurders is waarop de handelaren zeggen: Meneer/Mevrouw heeft verstand van juwelen/sokken/schoenen enz. Het stel hijst zich in kleding van de meeste excentrieke materialen (griffioenleer, zwarte parelverf, gemalen regenboogpoeder, gedroogde zeemeermintranen en zelfs stof van de wimpers van de Siberische zijderups.) Laat de overtreffende trap maar aan Jan Paul Schutten over.

Herhaling en overdrijving kenmerken dit nogal simpele verhaaltje dat heel weinig prijsgeeft over de achtergrond van het duo. Kleding is het belangrijkste en enige thema maar er wordt geen verwijzing naar de schilderijen gemaakt waarop dat in volle glorie tot uiting komt. Op een tweetal prenten zijn ze te tijdens het feestgedruis te zien in hun trouwkleding.  De verschillen in afkomst tussen Marten en Oopjen worden niet aangestipt. Ze worden neergezet als snobs maar dat wordt verder niet geduid of uitgewerkt. De twist aan het einde maakt het warrig.

Het is natuurlijk een leuk boekje voor in de museumwinkel en daar is ook niks mis mee. Maar van twee grootheden (Gouden Penseel én Gouden Griffel-winnaars) uit de vaderlandse kinderboekenwereld mag meer worden verwacht. Jan Paul Schutten over een topwerk uit het Rijksmuseum, daar ga je even voor zitten. Ook al is het ‘maar’ een Gouden Boekje, toch een gelegenheid om (in fictie of non-fictie) deze bijzondere schilderijen wat reliëf mee te geven.  De illustraties geven de tijd goed weer maar de gezichten zijn vaak uitdrukkingsloos of ronduit lelijk.

In de succesvolle serie die het Haags Gemeentemuseum samen met uitgeverij Leopold maakt bij tentoonstellingen is het niveau consistent, met uitschieters naar beneden en boven. Maar er is zichtbaar altijd met overtuiging en in overleg aan gewerkt. Dat moet bij de Gouden Boekjes toch ook kunnen? We zagen ook Joke van Leeuwen al eens door de ondergrens gaan (hier) dus het is niet alleen de makers zelf aan te rekenen.

Marten en Oopjen maken zich mooi lijkt op een haastklus waarbij beide makers ver onder hun kunnen presteren. Een miskleun en een gemiste kans.

Tags : amsterdamhistorieillustratieskijkboekKinderboekkunstPrentenboekschilderijtentoonstellingVoorleesboekVroeger