Van Goor
In Kruistocht in Spijkerbroek liet Thea Beckman haar hoofdpersoon Dolf Wega terugkeren naar de Middeleeuwen. Ze bewees dat zo’n onwaarschijnlijk gegeven rond de realiteit een boeiend boek op kan leveren als het de lezer lukt om mee te gaan in het verhaal. Buddy Tegenbosch probeert het in zijn jeugdboek Jimi Fender Johnson en katapulteert zijn hoofdpersoon Jimi met terugwerkende kracht naar 10 september 2001 terecht in New York. Jimi weet meteen hoe laat het is, maar moet er alleen nog achter zien te komen wat de opdracht is waarmee hij dingen kan veranderen. Moet en kan hij de aanslagen op de Twin Towers totaal voorkomen?
Het tijdreizen via een kamertje achter in een café is wat knullig verteld, maar eenmaal in New York wordt het een al snel een rollercoaster onder hoogspanning. Jimi moet zijn opdracht binnen een bepaalde tijd uitvoeren, anders is terugkeer naar zijn huidige leven onmogelijk. Hij ontmoet al snel een leuke en knappe jongen maar hoe leg je aan een prille liefde uit dat je tijdelijk op bezoek bent in het verleden? Als de vader van deze Matteo op 11 september vroeg naar het WTC vertrekt, om op de bovenste etages te werken, weet Jimi wat hem te doen staat.
Het tweede deel van het boek speelt zich af in een van de torens tijdens de aanslagen en is onontkoombaar meeslepend en adembenemend. Jonge lezers zijn van ‘na de aanslagen’ en krijgen een realistisch beeld van de catastrofe. Dat is echt puntje-van-je-stoel-lezen en knap uitgewerkt en te spannend om niet in mee te gaan.. De persoonlijke opdracht is voor Jimi en de lezer een verrassing en verhoogt de intensiteit en de noodzaak om levend uit het gebouw te komen,
Subtiliteit is niet het kenmerk van de Tegenbosch-boeken; hij neemt nogal wat snelle afslagen, maar met de vele verwijzingen naar popmuziek maakt hij het wel erg bont. Die liggen er duimendik bovenop en geven het verhaal een merkwaardig magisch randje dat vooral afleidt. Hoe Jimi omgaat met zijn identiteit, en de verandering een plek heeft gegeven, is dan weer mooi en gevoelig beschreven. Het is geen leidend thema en dat is een pré.
Een onvervalste en lekker rauwe pagetuner voor wie het niet te nauw neemt met de geloofwaardigheid.
