Het werktuig van zijn dromen

Ted van Lieshout Boer Boris wil geen feest Genre: Prentenboek
Uitgever: Gottmer
Illustrator: Philip Hopman

De vierde Boer Boris alweer en ik had nog zo gezegd dat ik een nieuw deeltje niet meer ging bespreken. Maar ja, het is bijna kinderboekenweek, het is feest en die Van Lieshout en Hopman hebben misschien wel het aardigste boekje rond het thema bedacht. Ted van Lieshout kan rond zo’n thema natuurlijk alleen een boek maken met in de titel ‘geen feest’. Je bent tegendraads of niet tenslotte. Een heerlijk uitgewerkte invalshoek, alleen in de eerste twee versjes al, die ik van een ontroerende schoonheid vind. Het zusje van Boer Boris wil een welkomstfeestje voor het pasgeboren worteltje geven. ‘Het is heel lief oranje en het is nog heel erg klein. Wie van de grote wortels zou nou toch de mama zijn?’. Boer Boris vindt het geen reden voor een feest want: ‘Er zijn al honderdduizend keer worteltjes geweest’. Een prachtige kindergedacht om de geboorte van een worteltje te willen vieren. Natuurlijk moet dat ook voor de pasgeboren lammetjes, biggetjes en kuikentjes maar dat ligt wat meer voor de hand. Ook voor hen wil Boer Boris geen feestje, zelfs niet voor neefje Niels, want die is al vijf keer eerder jarig geweest.

Maar dan brengt de postbode een eneorme hakselaar, het werktuig uit de dromen van Boer Boris, ‘zo’n goed, zo’n fijn, zo’n wonderbaar, zo’n fabelachtig exemplaar’. Natuurlijk is het dan tijd voor slingers en ballonnen want er is nog nooit zo’n goede reden voor een feest geweest. Feest rijmt op geweest, dat is de rode draad. Van Lieshout houdt de rijm eenvoudig en springt alleen uit de band met: ‘Zeg hoor ‘s’, dat rijmt op Boer Boris.

Ik zou het dus niet meer zeggen, maar vooruit: Boer Boris is erg leuk getekend en Ted van Lieshout schrijft zo mooi ritmisch over hem. Oeps, nu heb ik het toch weer gezegd.