Callenbach
Hannie Tijman
Een gedurfd en fascinerend omslag, puur wit met de titel Albino in relief. Hey, denkt de recensent, daar heb ik nog niet zo vaak, of misschien wel nooit, een jeugdboek over gelezen. Over, in dit geval, een jongen met de pigmentziekte en de daarbij horende problemen met ogen en licht. De aanvangsbelangstelling is gewekt. Albino is een gecomponeerde terugblik op een drama dat zich op een highschool heeft afgespeeld. De gebeurtenis wordt verteld door middel van cd’s die de albino-jongen Tim heeft achtergelaten op de studentenkamer, waarvan hij weet dat Duncan de volgende bewoner is. Duncan raakt verslaafd aan het afluisteren van de cd’s, op zo’n manier dat hij bijna vervreemdt van zijn vriendin en zijn schoolwerk laat versloffen.
Tim, de albino-jongen beschrijft hoe hij bij een vliegtuigvertraging een meisje ontmoette dat eindelijk eens oog voor hem heeft en op wie hij smoorverliefd wordt. Tim heeft een enorm laag zelfbeeld en denkt bij voorbaat al dat niemand hem ziet staan vanwege zijn afwijkende uiterlijk. Het meisje blijkt naar dezelfde highschool te gaan als Tim en dat zorgt voor grote spanning, zeker met haar dominante en agressieve vriend. Als deze hem betrekt bij een sluw en gevaarlijk plan, voel je als lezer dat er een groots drama in de lucht hangt. Dat wordt nog eens benadrukt doordat de leerlingen literaire lessen krijgen over de geschiedenis en impact van ‘de tragedie’.
Debutante Elizabeth Laban kiest voor een onnodig ingewikkelde constructie bij een op zich onderhoudend en boeiend verhaal. Het verhaal van Tim speelt zich door het afluisteren van die cd’s in het hoofd van een ander af, een vertelperspectief dat de identificatie met alle hoofdpersonen bemoeilijkt. Tim komt maar moeizaam uit de verf, hij is een depressieve en angstige jongen. Dat hij een albino is speelt daarin geen overtuigende rol en lijkt er aan de haren bijgesleept. Het is wel van belang dat hij slecht ziet en veel migraine-achtige aanvallen heeft, maar bovenal is hij een onzekere jongen die zichzelf niet de moeite waard vindt. Pas in de plot wordt duidelijk waarom Tim wilde dat juist Duncan zijn verhaal hoort: een wat geforceerde ontknoping.
In de Amerikaanse pers werd dit boek vergeleken met Dead Poets Society en zelfs met De verborgen geschiedenis van Donna Tartt. Wat betreft het onderwerp zit daar wat in maar als het om intensiteit en geloofwaardigheid gaat, gaat de vergelijking mank. Voor wie van het genre houdt, dramatische high-school boeken, is het een aanrader en stilistisch is het best in orde maar de geforceerde constructie zit Albino te veel in de weg om te overtuigen.
Albino
Elizabeth Laban
Hannie Tijman
Callenbach