Van Holkema & Warendorf
Annet Schaap
Botje is gemaakt door zo’n typische uitvinder: Appie, met een enorme bos warrig grijs haar. Als een boze Rus op het spoor is van zijn bijzondere uitvinding, brengt hij haar tijdelijk onder bij Bibi, een meisje dat hem opviel omdat ze de voorleeswedstrijd won. Bibi vindt de robot in een kartonnen doos en kan al snel niet meer zonder Botje, die kan praten en glaasjes olijfolie drinkt. De robot kan geen genoeg krijgen van de verhalen die Bibi haar voorleest. Als Bibi zegt dat het er wel wat veel zijn, antwoordt ze: ‘Ja, nou en? Ik heb 94 gigabite RAM-geheugen. Er kunnen er nog een heleboel bij’.
Janneke Schotveld is één van de populairste kinderboekenschrijvers van dit moment, wat ze vooral te danken heeft aan haar grappige serie over Superjuffie, die binnenkort ook op het witte doek is te zien. De boeken gaan over een juf die na het eten van krijtjes over superkrachten beschikt, die ze inzet om dieren in nood te redden. Een eenvoudig gegeven dat ze slim uitbouwt tot spannende avonturen. Botje lijkt niet het begin van een nieuwe serie, al zou het best kunnen. Het boek is geschreven als een zelfstandig en afgerond verhaal. Opnieuw een simpel basisgegeven: een robot met menselijke trekken die vriendschap sluit met een meisje. Schotveld verzint er een onderhouden, hoewel ietwat omslachtig en voorspelbaar, avontuur omheen met een ontknoping op het vliegveld. Veel zijpaden, die best geestig zijn maar ook afleiden, zoals over de vader van Bibi die eigenaar is van een wolwinkel en mutsen breit voor het Olympisch snowboardteam.
De gesprekken met Botje zelf zijn mooi omdat Schotveld haar consequent vanuit machineperspectief laat denken. Hoe kan het dat Bibi maar liefst twee makers heeft en toch zo weinig geheugen, vraagt de robot zich af? Het mechanische wezentje met haar stekkerhandje komt tot leven en wordt een geloofwaardig personage. De toegevoegde waarde van Botje is dat Schotveld een boeiend toekomstthema inzichtelijk maakt. De sterkste passages gaan over de vriendschap en het echte contact dat ontstaat dat levensecht en soms ontroerend is. Het is niet zo ver gezocht, een robot met menselijke trekken met wie je kan praten en zelfs vriendschap sluit. Robotica is sterk in ontwikkeling, ik zag onlangs een documentaire over de toepassing van robots in de zorg voor eenzame ouderen. Het staat zeker nog in de kinderschoenen maar om een beeld te geven: een mevrouw voerde hele gesprekken met de robot over haar zoon en liet haar de fotoalbums zien. Botje is in die zin meer dan een malle fantasie en dat maakt het boek, wellicht onbedoeld, relevant.
Botje
Janneke Schotveld
Annet Schaap
Van Holkema & Warendorf