‘Angèle was een schattige kleine orkaan. Ze wist niet waar ze vandaan kwam of waar ze heen moest. Ze was er zomaar opeens midden in de oceaan, en ze had vreselijk veel zin om brokken te maken.’ De Vlaamse schrijfster Tine Mortier voert ons mee door de probleempjes die zo’n orkaan tegenkomt. Geen sinecure want het valt nog niet mee om behoorlijke schade aan te richten. Als ze als in 17 seconden door het dorp is en nauwelijks iemand er iets van merkt (een orkaan van likmevestje) besluit Angèle aan haar conditie gaan werken. De training baat want ze groeit uit tot een echte orkaan die ‘blies en woei, tolde en draaide, vermorzelde en verbrijzelde’. Helaas voor Angèle is er iemand anders die alle aandacht naar zich toetrekt. Het jongetje Zébedé rent onvermoeibaar met zijn rode vlieger door de storm en wordt een echte volksheld.
Een krachttoer van illustrator Bert Dombrecht die de wind doet waaien in dit boek en vooral sterk is in de vele details waardoor de prenten zoekplaatjes worden met veel kleine grapjes (hij laat Tine Mortier in een krantenbericht bijvoorbeeld de Gouden Uil winnen). Dombrecht tekent mensen wat vervormd, wat niet altijd prettig oogt, maar een zwevend majorettekorps maakt dan weer veel goed.
Angèle de Verschrikkelijke is een origineel verhaal waarin Tine Mortier op een prettige manier verwarring sticht en haar vrolijke en lichtvoetige kant toont. Ze schrijft hier iets minder nadrukkelijk literair dan in sommige van haar andere boeken en stelt de taal nadrukkelijk in dienst van het verhaal. De boze orkaan wordt op vele manier beschreven, ze wordt steeds kwader en ontploft uiteindelijk van woede. Angèle zwelt, gilt, trekt wit weg, wordt woest en groeit van razernij. ‘Ze haalde windkracht 10 en liet haar spierballen rollen’. Vol vaart en dan weer ingehouden.
De vormgeving helpt om de emoties te verduidelijken en stroomlijnen. Meanderende zinnen als het hard waait en steeds groter wordende kapitalen als de orkaan haar woede nauwelijks nog de baas is. Knap om een onzichtbaar personage zo tot leven te brengen. Als Angèle is uitgeraasd, steekt op een mooie zomerse dag Jozefientje haar kopje om het hoekje. En zo is het verhaal mooi rond. Drie keer raden wie er al weer klaar staat met zijn rode vlieger…
Angèle de Verschrikkelijke
Tine Mortier
Bert Dombrecht