close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

De boze heks leent zich uitstekend voor een prentenboek

Hanna Kraan Kom je dansen, boze heks? Prentenboek
Lemniscaat
Annemarie van Haeringen
Waardering: 8.0

Op de openingsprent zien we de eerste zinnen van de tekst uitgebeeld: ‘De haas stond op de open plek midden in het het bos. Met een stok trok hij lijnen op de grond. De uil en de egel kwamen haastig aanlopen’. We zien de haas inderdaad met een stok lijnen uittekenen, een driehoek, een cirkel en een vierkant. Aan beide kanten staan bomen, dus het is een open plek, en bovenaan staan een egel en uil. Een heel letterlijke vertaling van de tekst en toch weet Van Haeringen er een wereld op zich van te maken. Door de ruimte die ze biedt: de open plek zou er zo uit kunnen zien, maar ook anders. De verbeelding wordt niet beperkt maar gestimuleerd. Op de volgende prent is het al niet anders, daar staan de dieren te debatteren over de invulling van de ruimte, waar het grote feest plaats moet vinden. De prent is van een verpletterende eenvoud waar veel bij valt te bedenken. Veel meer dan een bruin vlak met een paar lijnen is het niet maar wat gaat daar gebeuren, waar staan die lijnen voor?

Annemarie van Haeringen maakte nieuwe illustraties bij een van de bekendste verhalen over de boze heks van Hanna Kraan, die in 2011 overleed. Het is het verhaal over een heks die weigert op het feest in het bos te komen want ze is te druk met het maken van een toverdrank. Als die mislukt, geeft het ze het feest en de dieren de schuld en wil ze hen betoveren. Maar dat gaat heel anders. Een helder en afgerond voorleesverhaal met veel dialoog waarbij de prenten het verhaal nog eens op een eigen manier vertellen. Iedere prent heeft een basiskleur: bruin als de kleur van de aarde, gifgroen als de toverdrank ontploft, paarsig als het feest in het bos op gang komt. Met eenvoudige lijnen schets Van Haeringen de portee van het fragment: van het koken tot de toverdrank tot het dansen in het bos. Met niet al teveel details maar juist de al eerder genoemde ruimte en openheid. De heks is het herkenbare middelpunt, met haar paarse rommelige jurk en paddestoel-achtige hoed. Haar mengeling van daadkracht en vertwijfeling is door Van Haeringen trefzeker neergezet. De dieren spelen op de prenten een bijrol, maar wel een prominente, net als in het verhaal. Met eenvoudige lijnen toont de illustratrice hun optimistische zelfverzekerheid, zij laten zich duidelijk geen poepie ruiken.

Kom je dansen, boze heks? verschijnt om het feit kracht bij te zetten dat 25 jaar geleden de eerste verhalenbundel over de boze heks van Hanna Kraan verscheen. Er verschenen meerdere verhalen bundels, waarvoor Van Haeringen ook al de illustraties maakte, maar dit is het eerste echte prentenboek over de boze heks en dat smaakt meteen naar meer, omdat de verhalen van Kraan zich uitstekend lenen voor dit type boek.  Het zijn voorleesverhalen bij uitstek, met veel personages en gebeurtenissen en en toegankelijk afgerond verhaal. Uitgeverijen willen nog wel eens een list verzinnen om een heruitgave te rechtvaardigen, waarbij vooral de marketing voorop staat. Maar dat is hier niet het geval. Van Haeringen maakte nieuwe illustraties en Kom je dansen, boze heks? is een fraai verzorgde uitgave die het werk van Kraan recht doet.

Titel Boek:

Kom je dansen, boze heks?

Auteur:

Hanna Kraan

Illustrator:

Annemarie van Haeringen

Uitgever:

Lemniscaat

Kaft:
Tags : FantasieheksPrentenboekSprookjesVoorleesboek