Prentenboek

Ze zijn er weer. De mollige beer en het schalkse vosje die we we kennen van het eerste album dat eenvoudigweg Frank en Bert heette en vele harten stal. De roze en blauwe shawls zijn verruild voor wielrenhelmen in dezelfde fluorescerende kleuren. Het procedé is ongeveer hetzelfde. Ze gaan samen

Grumpy Monkey van Suzanne en Max Lang is eindelijk in het Nederlands vertaald. Het boek (er is ook een vervolg: Grumpy Monkey Party Time) is al sinds verschijning in 2018 een bestseller in meerdere landen en een favoriet van veel kinderen. Dat laatste is goed voor te stellen want alleen al

Bijna niets in het leven is zo zeker dan dat er om de zoveel tijd een prentenboek van Ingrid en Dieter Schubert verschijnt. Vrijwel altijd over dieren en vrijwel altijd van degelijke kwaliteit. Af en toe is er een uitschieter en daar mogen we Rinus wat mij betreft toe rekenen. Neushoorntje Rinus (van

Rien Poortvliet heeft eindelijk een opvolger en ze heet Loes Riphagen. Geintje natuurlijk. Rien is Rien en Loes is heel iemand anders, maar ze delen een fascinatie voor de kleine puntmutsjes. Riphagen heeft al heel lang een voorkeur voor het tekenen van miniwezentjes, al dan niet aan de fantasie ontsproten.

Mevrouw Kiosk was oorspronkelijk een korte animatiefilm, hier te zien. Een film omzetten tot een boek is niet automatisch een recept voor succes want het zijn nou eenmaal verschillende disciplines. In dit geval pakt het wonderwel goed uit, ze kunnen prima naast elkaar bestaan. De Letse Anete Melece heeft met

Melissa Castrillon is een Engels-Colombiaanse illustratrice die zo'n tien prentenboeken achter haar naam heeft, waarvan er nooit eerder eentje in het Nederlands is vertaald. Het is niet verrassend dat juist uitgeverij Boycott dat nu wel doet, want zij hebben een neusje voor eigenzinnige makers die hier nog niet bekend zijn. Ze

'Een dag tot de rand vol geluk. Van alle tot-nu-toe-dagen was dit er een die jarig was, hij kan nooit meer stuk'. Met het versje Jarig trapt Milja Praagman haar nieuwe bundel. Net als in Magneetje maakte ze heldere en kleurige illustraties bij korte teksten. Noem het een gedachte, een overpeinzing,

De vorige keer was het een verhuizing, nu is het de verjaardag van een ouder. Prominente gebeurtenissen, zeker in het leven van een kleuter. Het stramien is niet heel anders dan in Morgen gaan we verhuizen, het prentenboek waarmee Maayken Koolen bepaald niet onopgemerkt debuteerde. Vanavond is het feest kent

Zwemmen is niet veel meer dan net genoeg bewegen om je hoofd boven water te houden, legt Arie aan Kaat uit. Je maakt steeds dezelfde bewegingen achter elkaar alsof je een dansje doet. Arie is een van de zes vissers aan boord van de boot waarop Kaat woont. Hij wil

Nadia doet regelmatig haar ogen dicht en dan ziet ze bijzondere dingen. Dingen die linken aan de werkelijkheid maar overduidelijk aan haar fantasievolle brein zijn ontsproten. Vaak omdat ze dingen nogal letterlijk neemt. Als een verwarde buurman zijn huis zoekt,  denkt Nadia dat zijn huis echt weg is. "Ze knijpt