Kluitman
Hanneke Majoor
Tony Ross
De familie Bass zit in de problemen omdat hun boerderij te weinig inkomsten oplevert waardoor ze de boel misschien moeten verkopen. Dochter Charlie kan zich geen leven zonder koeien, kippen en varkens voorstellen en bedenkt een plan dat ze een beetje per ongeluk ten uitvoer brengt als ze op een veiling ineens een renpaard blijkt te hebben gekocht. Burning Rocket is een potentiële kampioen maar is niet vooruit te branden zonder pony Percy in zijn buurt.
Het vermakelijke Het renpaard dat niet wilde racen van de Britse Clare Balding bouwt op naar de belangrijkste paardenrace van het jaar. Voor de winnaar ligt een miljoen pond klaar, een bedrag waarmee de familie Bass voorgoed uit de penarie zou zijn. Het gezin slaat de handen ineen, inclusief de broers van Charlie, die haar eerst nog belachelijk maakten. Knecht Joe wordt ingezet as jockey, hij is de zoon van een verongelukte paardenrenner, een fraai zijlijntje in het verhaal.
Clare Balding is de Britse Dione de Graaf, een prominente BBC-presentator die al jaren de belangrijke sportevenementen verslaat. Ze maakte ooit carrière als jockey en schreef meerdere boeken over sport. Dit is haar eerste jeugdboek en de vergelijking dringt zich op met de serie kinderboeken die David Walliams (van Little Brittain), al is het maar vanwege Tony Ross, de illustrator. Walliams schrijft geestige maar ook nogal fabrieksmatige slapstick, een vorm waar dit boek van Balding ook tegen aan schurkt. Maar het is net even meer door de positieve, girlpower-instelling van de 10-jarige Charlie. Ze ziet geen problemen maar uitdagingen en speelt als berijder van de pony een cruciale rol in de plot. Een meid die op haar toekomst is voorbereid en anderen meetrekt in haar enthousiasme.
Het verhaal is kort door de bocht (terwijl je bij de paardenrace beter een wat ruimere bocht kunt nemen, leren we) en hangt van veel toevalligheden aan elkaar en het einde is voorspelbaar happy. Gelukkig maar, ik was nog even bang dat Balding voor een andere uitkomst zou kiezen. Het stoort nooit echt omdat het tempo en de spanningsboog dik in orde zijn. Als je dan toch een paardenboek wilt lezen….
