Voor veel ouderen is het een prettig weerzien, een grote groep Nickelodeonkijkers van nu is met ze vertrouwd en voor heel veel mensen daar tussenin zullen ze minder bekend zijn: Pim & Pom. Ik ken ze wel maar ben niet echt met ze opgegroeid en dat is een gemis, als ik op deze kennismaking afga.
Het is Pim & Pom-week: donderdag gaat de bioscoopfilm Pim & Pom – het grote avontuur in 110 bioscopen draaien. Bijzonder, omdat er na heel lang weer een Nederlandse getekende animatiefilm (zogenaamd 2D-film) is, een project waar jaren aan is gewerkt. De film wordt vergezeld door de verschijning van een viertal Pim & Pom boekjes met voor elk wat wils (o.a. een badboekje en een knisperboekje) en als belangrijkste uitgave 'het verhaal van de bioscoopfilm'. Consequent vergezeld door de opmerking: 'naar Fiep Westendorp en Mies Bouhuys', waarbij de illustratrice terecht als eerste wordt genoemd.
Mies Bouhuys schreef vanaf eind jaren vijftig bijna tien jaar lang op de kinderpagina in het Parool over haar eigen katten. Fiep Westendorp bracht de poezenbeesten tot leven: een witte met wat streepjes en een pikzwarte. Daardoor zijn ze een soort variant van Jip en Janneke zijn. Die vergelijking is niet raar: de verhalen over Pim en Pom zijn net zo gewoon en dagelijks, een beetje stout, ondeugend en vooral gezellig sufferig. Symbolen van het veilige Nederland van die tijd waarin er nog nauwelijks sprake was van criminaliteit, maar veel meer van kattenkwaad.
Het erfgoed van Fiep Westendorp wordt zorgvuldig bewaakt en het is best bijzonder dat we er nu zoveel van terug zien. Dat komt door Gioia Smid, die tien jaar geleden heel veel, nog niet eerder gepubliceerde, tekeningen van Westendorp terugvond. In 2004 verscheen er opnieuw een Pim & Pom boekje en ontstonden er de eerste ideeen voor de tekenfilm. Allemaal 'naar Fiep Westendorp en Mies Bouhuys', het gaat om een bewerking maar met alle respect voor de oorspronkelijke makers.
Natuurlijk is het voor een deel nostalgie maar het Pim & Pom zijn tijdloos, ondanks het ontbreken van moderne snufjes. Kinderen van nu kunnen nog steeds uit de voeten met deze eenvoudige avontuurtjes. Het boek sluit goed aan bij het andere werk van Fiep, liefhebbers van bijvoorbeeld Pluk van de Petteflet kunnen hart ophalen. Pim & Pom kunnen nog heel goed mee. Het grote avontuur is een fleurig en grappig boekje in fraaie kleuren, waarin de katten min of meer worden ontvoerd door twee nichtjes van 'de Vrouw' en na een barre tocht, en een ontmoeting met straatkatten, weer veilig terugkeren. Ik heb vooral genoten van de prenten waarop Pim en Pom zich verstoppen achter een boom, maar natuurlijk heel goed zichtbaar zijn. Authentiek en geestig, zoals dat voor het meeste werk van Fiep Westendorp geldt. Het opnieuw uitgebrachte werk is een zorgvuldig eerbetoon aan deze meesteressen van het kinderboek, of dat voor de film ook geldt (met vooral veel liedjes, en de stem van Georgina Verbaan) wachten we af.
