In 2010 las ik zo’n 200 boeken waarvan ik er 175 besprak op JaapLeest. In 112 gevallen ging het om Nederlandse producten en dus waren 63 van die boeken vertaald. 2010 was een goed jeugdboekenjaar, misschien zelfs wel een uitmuntend jaar. Als een gewoon goed boek van Joke van Leeuwen al niet eens tot de beste van de oogst behoort, dan zegt dat voldoende over de rest. Hieronder mijn lijstje van opvallende zaken van dit jaar, strikt persoonlijk en afhankelijk van het moment maar met veel plezier en liefde samengesteld.
Het beste jeugdboek van 2010
Drie 15+-romans vechten om het been en ze gaan er alledrie mee heen. Schildpad, waar zijt gij van Jessica Grant (recensie hier), Spiegeljongen van Floortje Zwigtman (recensie hier) de Hemel van Heivisj van Benny Lindelauf (recensie hier). Het zou de anderen tekort doen om een keuze uit dit supertrio te maken. Alledrie authentiek en origineel en diepgaand en literaire hoogtepunten. Wat een weelde. Ik ben op de lijstjes voor volwassenromans eigenlijk geen boeken tegengekomen die hiermee kunnen wedijveren.
Het leukste prentenboek van 2010
Ook al zo’n weelde en dus opnieuw een ex aequo. Voor twee echtparen. Dieter en Ingrid Schubert met De Paraplu (recensie hier) en Koos Meinderts en Anette Fienieg met Het regent zonlicht (recensie hier). Niet aarzelen maar gewoon beide meenemen (wel betalen!) uit de kinderboekenwinkel. De VlaamseTine Mortier mag hier niet onvermeld blijven, zij maakte indruk met het verstilde Mare en de dingen (recensie hier) en het absurde Angèle de verschrikkelijke (recensie hier).
Mijn persoonlijke hoogtepunt van 2010
Naast veel fantastische leeservaringen was het interview met John Irving (lees hier) op 19 maart in Hotel Le Grand onvergetelijk. Een ontmoeting met een held waar ik een handtekening en foto aan overhield en we weten nu dat de grote schrijver honing in zijn thee doet.
De leukste prijswinnaar van 2010
Thé Tjong-Khing natuurlijk. Kreeg de Max Velthuijsprijs voor zijn gehele oeuvre en gaf een paar boeiende interviews. Heeft Khing als voornaam maar Chinezen doen het graag achterstevoren. Bracht ook nog een vervolg op het woordloze (en tijdloze) prentenboek over de zoektocht naar een taart uit (recensie hier)
De raarste prijswinnaar van 2010
De jury van de eerste Grote Jongeren Literatuurprijs maakte er een zootje van maar echt merkwaardig was de toekenning van de Woutertje Pieterse Prijs aan Carl Biessels voor Juwelen van stras (recensie hier). Een terecht onopgemerkt gebleven novelle van een auteur die vooral opviel door haar mopperige gedrag.
Het jeugdboekendier van 2010
Wombats, olifanten en schildpadden deden hun best maar de pinguin wint. Het grappige dier inspireerde onder andere Edward van de Vendel (recensie hier). Via Ditte Merle en haar prijswinnende Wild Verliefd weten we nu ook precies hoe al die dieren het met elkaar doen en hoe vaak. (recensie hier).
De grootste hype van 2010
De jeugdboekenapps voor i-phone en i-pads komen er aan maar dat houden we lekker nog even af. 2010 was onmiskenbaar het jaar van de Young Adults. Alles wordt uit de kast gehaald om de (pre-)pubers aan het lezen te krijgen. Speciale kasten, prijzen en magazines. Zolang het maar mooie boeken oplevert, is alles geoorloofd.
Wilde maar niet echt doorbreken in 2010
Gedeelde award voor Dirk Weber, Tanneke Wigersma en Gideon Samson die met hun tweede of derde boek de belofte maar niet echt willen inlossen. Geen probleem want wat er in zit, komt er echt wel een keer uit.
Braken wel door in 2010
Simon van der Geest maakte indruk met Dissus en Jaap Robben met De zuurtjes maar deze award gaat naar Evelien de Vlieger die met Job en de Duif (recensie hier) en Hoe maak ik een vriend? (recensie hier) zeer verschillende maar bijzondere boeken afleverde. Een origineel schrijfster die de taal naar haar hand zet.
De merkwaardigste prijs van 2010
De Grote Jongerenliteratuur Prijs. Een goed idee om de leemte na het verscheiden van de Gouden Zoen op te vullen maar hier valt nog wel wat reparatiewerk te doen. Een groslijst waarmee de term ‘gros’ een nieuwe betekenis kreeg en winnaars die een raar soort jurycompromis doen vermoeden. Komend jaargraag weer maar dan met iets duidelijker criteria en samenstelling.
De verslavendste serie van 2010
De Groene Bloem van Floortje Zwigtman is klaar en over en uit, idem voor De Hongerspelen waarvan ik het laatste deel al las en hier volgende week zal bespreken. Ik ontdekte dit jaar Gone van Michael Grant maar dat is vooralsnog te wisselend van niveau om een klassieker te worden. Series zijn in sinds Harry Potter dus er komt vast nog meer.
Het meest moralistische boek van 2010
Het boekje van Rindert Kromhout (recensie hier) waarmee de SP al vroeg jonge kiezertjes voor zich wilde winnen verliest het van Allebei even lief van Jacques Vriens (recensie hier), een tenenkrommend braaf boekje over een eendje dat klem zit tussen zijn gescheiden ouders. Vriens moet een black-out hebben gehad toen hij bedacht om het beestje ‘Eentje’ te noemen.
Mijn persoonlijke dieptepunt van 2010
Het einde van de jeugdboekenrubriek JaapLeest in het radio 2 programma SnoTime! Formats en luistercijfers hebben uiteindelijk de hele show genekt. Maar wel een leuke tijd gehad! Luister hier
Het meest bewust niet gelezen boek van 2010
Durf het niet aan met De vulkaan van Wageningen, het laatste deel van de eco-trilogie van Isabel Hoving en heb angst voor het moralisme van Salman Rushdie in Luka en het Levensvuur. Wellicht zet ik me er nog overheen en neem dan meteen de eerste jeugdthriller van John Grisham mee (Kid Lawyer, vertaald als De Belofte).
Verder nog wat?
Ja, de vertalers natuurlijk. Zonder hen geen Chambers of Almond, geen Italiaanse jeugdboeken en geen stroom aan Scandinavische lectuur. Ik mocht bij een bijeenkomst van de werkgroep vertalers zijn en het zijn vooral vrouwen, ontdekte ik. De bijeenkomst was georganiseerd door Annemarie Smit, vertaalster uit het Noors. Ze vertaalde onder andere de eerste twee boeken van de grappige Enge Ella serie. Deze zomer overleed Annemarie plotseling en ik wens haar nabestaanden veel kracht toe.
