Rik Hoogendoorn wil wel erg veel kwijt in dit boekje waarin Frank op zoek gaat naar de dader van de mysterieuze moorden op een aantal dieren nadat de prijswinnende pony van zijn buurmeisje dood op straat wordt gevonden. Hij schakelt het televisieprogramma Buik van Holland in en komt terecht bij een kattenvriend met een steekje los en verliest ondertussen zijn buurmeisje aan het tennis. Hoogendoorn, beter bekend als Rik uit Sesamstraat, heeft een vaardige pen maar maakt zich er wel een beetje gemakkelijk vanaf. De woordspelingen en benamingen van de personages zijn nogal flauw (de eindredacteur heet Abe Struikhutje, een belangrijk nummerbord AD-HD-44) en de kritiek op de werkwijze van programma’s als Hart van Nederland ligt er wel heel dik bovenop. De programmamakers zetten alles in scene en lijken nergens voor terug te deinzen. Een aantijging die sterker en geloofwaardiger wordt als hij iets subtieler wordt verpakt. Van een thriller is geen sprake, daarvoor is het allemaal niet spannend genoeg.
Het boek wordt gered door het intrigerende personage van de kattenvriend Stefan met wie Frank vriendschap sluit en wiens levensverhaal de basis zou kunnen zijn van een aardig jeugdboek. Maar dan moet je niet ook nog moslims, media en dierenrechten er in willen proppen. De jacht op de dierendoder is zo’n boek waarvan je vanaf de eerste bladzijde het gevoel hebt dat de auteur het er even heeft bijgedaan en zichzelf niet echt serieus neemt als auteur. Wel terecht misschien maar je hoeft natuurlijk geen boek te schrijven.
De jacht op de dierendoder
Rik Hoogendoorn
