Miniheksjes is een vrolijk prentenboek voor kleuters over begrippen als veranderen, verzamelen en vervelen. Een hele stoet heksjes is voortdurend bezig de dingen in het bos te veranderen maar toch blijft alles hetzelfde. Hoe kan je je nou niet vervelen als er nooit iets verandert?
De duimdwergen kunnen het wel, zij sparen en verzamelen dingen en zorgen daarmee voor vrolijke verwarring door de heksen in een kast te zetten, als een verzameling. De beide volkjes sarren wat heen en weer totdat er een rimpelreus op het toneel verschijnt. Die krijgt een verhaal te horen over verandering en verveling waar hij zijn vinger niet helemaal op kan leggen. ‘Hier klopt iets niet, denkt hij. Maar wat er niet klopt, weet hij niet.’
De vrolijke miniheksjes van Loes Riphagen hebben iets onschuldigs door hun vooruitstekende tanden, sproeten en warrige haar. Dat maakt ze erg knuffelbaar. De prenten zijn erg kleurrijk en Riphagen gebruikt de grote reus slim om de afmetingen duidelijk te maken.
Bette Westera is tekstueel sterk, zoals bijna altijd. Kleine woordgrapjes, grappige dialogen en zinnetjes die een beetje verwarring stichten. ‘In het staan drie dikke duimdwergen zich niet te vervelen’. Of als de rimpelreus een heks en dwerg gevangen neemt: ‘Spaar me!’. ‘Ja, spaar haar, niet mij’. Waarop de reus antwoordt: ‘Waarom zou ik jullie sparen’. Westera speelt op op een leuke manier met de basisbegrippen van het boek waardoor het gemakkelijk is om met kleuters die woorden verder te bespreken.
Het is een beetje spannend maar totaal niet eng. Een prima voorleesboek, zowel om te lachen als om over door te praten.
Miniheksen
Loes Riphagen
Bette Westera
