close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur

Herinneringen met scherpe kantjes van Dolf Verroen

‘Ik heb Tonke Dragt nooit erg aardig gevonden. Zo egocentrisch als zij ken ik eigenlijk niemand. Kinderachtig ook nog’. Bam, Dolf Verroen kleunt er meteen in in het hoofdstuk over de schrijfster van Brief voor de koning. Kinderboekenschrijvers zijn zulke lieve mensen, hoor ik vaak. Men snapt wel dat ik me in dat wereldje begeef. Ik laat het maar zo, het is ook niet helemaal onwaar maar er is een andere kant. Dolf Verroen verwoordt het in Kijken naar anderen, waarin de 87-jarige auteur van het kinderboekenweekgeschenk van 2016 herinneringen ophaalt aan kinderboekenschrijvers. Hij schreef het boekje ter ere van de verhuizing van het kinderboekenmuseum in Winsum, dat dit voorjaar op een nieuwe locatie verder ging als KinderBoekenHuis.

Verroen eindigt het hoofdstuk over Tonke Dragt mild: ‘Op zo’n iemand kun je niet blijvend boos blijven’ want ze heeft natuurlijk ook een lieve kant en vooral haar overgave en toewijding aan haar eigen werk dwingt respect af. Maar dan heeft hij al onthuld hoe Dragt hem langere tijd iedere nacht opbelde in de periode dat hij in de jury van de Staatsprijs voor Jeugditeratuur zat. Dragt wilde die prijs perse hebben. ‘Als ik hem niet krijg, spring ik uit het raam’, meldde ze op een nachtelijk uur. Ze bleef bellen, bijna radeloos, en Verroen verklapte ten einde raad maar dat ze de prijs inderdaad ging winnen. Om bij de uitreiking vervolgens te doen alsof de prijs haar nauweljks interesseerde.

Verroen haalt herinneringen op aan 22 schrijvers waaronder naast Dragt ook Thea Beckman, Miep Diekman, An Rutgers Van der Loeff en Veronica Hazelhoff en ook Diet Kramer, met wie hij welgeteld drie gesprekken voerde. ‘Ze drongen zich op en ik moest ze opschrijven’, stelt hij. Auteurs met wie hij veel meemaakte zoals Wim Hofman, Sjoerd Kuyper, Rindert Kromhout en Ted van Lieshout komen niet aan bod. Dat is jammer, wat zouden we ook graag over hen lezen (een zinnetje als ‘Ted van Lieshout die op feesten bij uitgeverij Leopold aan de stokoude moeder van onze uitgeester uitgebreid zijn avontuurtjes uit de doeken deed’, daar zitten meerdere hoofdstukken in) en niet alle herinneringen zijn interessant voor de lezer maar het is wel een uitermate eerlijk werkje geworden waarin hij ook zichzelf niet spaart. Verroen noemt zichzelf ‘agressief van verlegenheid’ en geeft toe heel heftig te kunnen reageren, mensen uit boosheid in de rede te vallen en uit te blinken in vooroordelen. Al is hij met de jaren redelijker geworden, vindt hij.

Naast de nodige vrijblijvende ‘small talk’ in dit boekje geven veel herinneringen een mooi tijdsbeeld en vertellen over ontmoeting, vriendschap en samenwerking maar ook over teleurstelling en uit elkaar groeien. Niet zelden met een ondertoon van tragiek, Verroen (hij wordt in november 88) heeft veel schrijvers overleefd en kan navertellen dat de kinderen van Thea Beckman na haar overlijden geen bijzondere aandacht wilden voor hun bijzondere moeder en zich bij de crematie niet lieten condoleren. Paul Biegel leidde een soort dubbelleven: hij schreef pornografie onder een schuilnaam, had geheime relaties en hield niet van lezen. Verroen mijmert over de aard van zijn relatie met andere schrijvers. Kan hij ze wel of geen vrienden noemen? Met Max Velthuijs was hij vanaf 1953 bevriend, ‘al weet ik niet of we echt vrienden waren’. Hij noemt Max Velthuijs een beetje autistisch en egocentrisch. Over de bijeenkomst na diens begrafenis: ‘Iedereen had het over Kikker. Niemand over Max’.

Laat niet de indruk ontstaan dat dit boekje een afrekening is. Verroen schrijft op een zekere manier liefdevol en weet de betekenis van de auteurs ragfijn te duiden. Misschien is dit boekje nog wel het meest een zelfonderzoek. De Nederlandse kinderboekenwereld kent dit soort werk nauwelijks, met ontboezemingen, herinneringen en eerlijke reflectie. Kijken naar anderen is een wat onevenwichtig maar zeker lezenswaardig kleinood dat schreeuwt om een vervolg. Hup Dolf, schrijf het op, en anders kom ik de verhalen wel halen.

Kijken naar anderen, Dolf Verroen. Uitgeverij Broertjens & Kroes, € 9,95