Martine Glaser verwerkt haar eigen ervaringen bij een woningcorporatie in haar debuut De Bokkenbrigade. Interessant want de huisvestingsproblematiek is niet bepaald een issue dat heel regelmatig aan de orde komt in jeugdboeken. Mickey trommelt haar vriendenclubje op als ze via haar moeder, die bij een woningcorporatie werkt, verneemt dat een geit het slachtoffer dreigt te worden van een burenruzie. Ze wachten de Rijdende Rechter niet af en ontvoeren het beest. Ze verstoppen hem op een bouwplaats waar nieuwe huizen worden gebouwd.
Glaser stipt een paar aardige thema’s rond wonen en je thuis voelen aan. Een dak boven het hoofd is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. Een vriendje van Mickey dreigt uit huis te worden gezet omdat zijn ouders de huur niet meer kunnen betalen. En haar oma komt in opstand tegen de strenge regelgeving in bejaardenhuis waardoor het woonplezier onder de maat blijft. De bewoners zouden best graag dieren willen en het wordt de inzet van Mickey haar bokkenbrigade om de geit bij de bejaarden onder te brengen.
Het is jammer dat Glaser er niet in slaagt er een lopend en coherent verhaal van te maken. Teveel lijntjes leveren een rommelig geheel op waarin vooral de aanwezigheid van een paar boeven onnodig is en bovendien niet spannend. De dieven verstoppen iets op de bouwplaats wat de geit de mogelijkheid geeft om zich als held te ontpoppen.
De debutante overtuigt wel als stilist. Er zit een zekere lichtheid in de tekst die nieuwsgierig maakt. Glaser schrijft vlot en vooral grappig met droge humor en komische details. Kaspar wil graag minister worden en de directeur van het bejaardenhuis die zijn schouder laat hangen zijn geestige repeterende elementen. De dialogen steken veruit boven het gemiddelde.
Het bijzondere aan dit boek is dat het mogelijk is gemaakt door de aandeelhouders van TenPages.com. Een site waarop beginnende schrijvers hun teksten aan elkaar voorleggen en het kaf van het koren wordt gescheiden. Glaser behoort zeker bij het betere kaf.
De bokkenbrigade
Martine Glaser
