april 2013

Het zijn geen lachebekjes hoor, die juryleden van de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs van dit jaar. Drie van de vijf genomineerde boeken zijn zwaar tot loodzwaar. Dorst van Esther Gerritsen hakt er al aardig in, PAAZ over de psychiatrie spreekt voor zich en Strak blauw van Renée van Marissing spant de kroon.

Myrthe van der Meer heeft van haar vijf maanden durende verblijf op de PAAZ literatuur gemaakt onder de noemer 'psychiatrische roman'. Een alom goed ontvangen boek dat door Wim Brands van de VPRO zelfs 'Voskuil-achtig' werd genoemd. Zo'n uitspraak staat tegenwoordig meteen op de cover, in dit geval op een

Het draait om in Lies en Boris in dit boek. Ze wonen naast elkaar in een dorp en zijn beide bastaard. Lies heeft een vreselijke huidziekte waardoor ze geen aanraking kan verdragen en voortdurend gewassen en verbonden moeten worden. Boris is een rauwdouwer, overal waar hij komt, gaat er iets

In Niemand in de stad beschrijft Philip Huff het eerste studiejaar van een student die luistert naar de naam Philip Hofman. De vergelijking met de auteursnaam is onmiskenbaar en het zou zomaar een autobiografisch getinte roman kunnen zijn. Een constatering die niet echt van belang is overigens. De roman begint

Een grote groep kindernboekenauteurs komt voorlezen in kinderboekenwinkel De Boekenwurm in Maastricht. Het is een signaal en protest dat voortkomt uit bezorgdheid vanwege de situatie van kinderboekhandels in Nederland.

Ik heb tot nu toe nog geen negatieve recensie van Dorst kunnen ontwaren. Het boek staat op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs en de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs en lijkt de definitieve doorbraak van Esther Gerritsen. Ze wordt een steeds belangrijker stem in de Nederlandse literatuur maar ik ben geen liefhebber

Opnieuw wint Bart Moeyaert de Boekenleeuw, voor de zesde keer. Dit maal voor het boek Wie klopt daar?, een originele hervertelling van het Sinterklaas-verhaal. Vorig jaar won Moeyaert ook, met de jeugdroman De Melkweg. Het is Moeyaert van harte gegund maar de bekroning wekt enige verbazing gezien de sterke concurrentie.

Het was een welkome surprise in 2009, De kleine Odessa - het levende boek  van Peter van Olmen. Een dik en rijk fantasieboek waarin literatuur ook nog eens een dominante plek had. Populair bij recensenten, juryleden en bij kinderen (een nominatie voor de Jonge Gouden Uil en de prijs van

In zo'n boek als dit zoek je meteen naar de favoriete figuur. Ik aarzel tussen de 'ietwat gezette' Kokette Jeanette en Joli-Coeur, 's werelds jongste jongleur. Natuurlijk zijn ze allemaal leuk en zou ik Kinky Kaaiman, Pavlov de Clown (met zijn droeftoeterkop), Sushi de Vliegende Man ('vrij als een vogel,

'Een kamp. Dat klinkt als kamperen', zegt Leo Meijer als hij hoort dat hij met zijn ouders naar kamp Westerbork gaat. Hoe hard en onmenselijk de waarheid is, beseft de 9-jarige jongen dan nog niet. Hij is ervan op de hoogte dat hij Joods is en dat daar iets mee